Eventjes een zelfgeschreven gedichtje tussendoor 🙂

Ik kijk naar haar
dat mooie gezichtje
zo lief en zo zacht

En dan pakt ze een poederkwast
smeert ze haar gezicht vol
heeft ze niet nodig
maar dat heeft ze zelf nog niet bedacht

Onze schoonheidsidealen
hebben haar
totaal in hun macht

Ik vraag haar wat zij denkt
dat haar aantrekkelijk maakt
en ik wacht…

Ze keek me verbaasd aan
terwijl ze nog een laagje
lippenstift aanbracht

Het is wat zij denk
dat onze maatschappij
van haar verwacht

En het schijnt niet door te dringen
mijn opmerking komt
totaal onverwacht

Want ziet ze dan niet
dat ze het mooiste is
gewoon wanneer ze lacht